Wat is het moeilijk om ziek te zijn! Ik ben iemand die altijd graag beweegt en niet graag stil zit. Stil zitten is iets wat niet in mijn aard zit en ik erg slecht kan.
Toch heb ik de afgelopen 5 weken de bank en bed als mijn beste vriend gezien.
Ik dacht nadat het mooie weer kwam “mooi ik heb alle griep perikelen niet gehad'”. Jemig wat had ik het mis. 5 weken lang heeft de griep mij al in zijn greep.
Een gewone griep die niet zomaar mijn lijf uit wil. Alles begon met een gewone verkoudheid, daarvandaan steeds meer hoesten. Dit herkende ik wel van iedereen om me heen, maar ach daar geef ik echt nog niet aan toe.
Toen begonnen mijn darmen te protesteren en begon ook mijn lijf erg te protesteren. Ik stapte mijn bed uit en had overal spierpijn. Voelde me helemaal niet lekker. Nu 5 weken verder is de verkoudheid bijna weg, hoesten tot een minimum, spierpijn niet helemaal. Het ligt aan het moment van de dag. Nekpijn ja, nog flink aanwezig. Hierdoor voelt mijn hoofd ook regelmatig aan als de 8 kilo dat hij weegt.
Ik kan wel weer de trap oplopen zonder te staan hijgen. Ik begin weer wat meer zin te krijgen om iets te doen.
Als je voor jezelf werkt is het niet zo makkelijk om voor jezelf te kiezen. Het idee dat je geen inkomsten hebt, dat je mensen niet kan helpen, dat je voor jezelf moet kiezen is heel erg moeilijk.
Ik ben blij dat Martijn mij regelmatig op mijn plek zet. Dat doet hij echt. KIES VOOR JEZELF zegt hij dan. Gelukkig krijg ik van klanten ook dit soort berichtjes. Hoe vervelend ik het ook vind. Als ik NIET voor mezelf kies dan duurt het proces van herstel nog langer.
Denk niet dat ik stil zit op de bank. Ik heb tijdens de afgelopen 5 weken genoeg gedaan, maar voor mijn gevoel nooit genoeg.
Ik hoop er met 1,5 week echt weer te zijn. Misschien niet 100%, maar dan in ieder geval voor 80%. Dat zou al weer heel wat zijn.
ZIEK ZIJN IS GEWOON NIET MAKKELIJK!!!
